عبدالرب رسول سیاف، از چهرههای برجستهی مذهبی و جهادی افغانستان، در واکنشی تند و صریح به بازداشت زنان توسط نیروهای طالبان، این اقدام را نهتنها خلاف آشکار شریعت، بلکه اهانت به عزت اسلامی، غیرت ملی و مروت انسانی دانست. او هشدار داد که بازداشت زنان توسط مردان نامحرم و انتقال آنان به زندانهایی با نگهبانان مرد، شرعاً ناروا بوده و چنانچه این رفتار به نام دین صورت گیرد، به تعبیر او: “بزرگترین جفا در حق دین و شریعت” است.
سیاف خطاب به طالبان گفت: «از خدا بترسید» واژهای که نه فقط هشدار شرعی، بلکه ندای وجدانی و اخلاقی است در برابر رفتارهایی که لباس دین بر تن دارند اما در تضاد با روح آن هستند.
این موضعگیری پس از آن مطرح شد که گزارشهایی نشان میداد نیروهای امر به معروف و نهی از منکر طالبان، شماری از زنان جوان را از مراکز عمومی کابل از جمله بازارها و شفاخانهها بدون ارائه دلیل روشن شرعی، بازداشت کردهاند.
جفا به شریعت؛ نه صرفاً ظلم به زنان
سیاف تأکید میکند که ظلم به زنان، تنها بخشی از مسئله است. آنچه این اقدام را به «جفایی علیه شریعت» بدل میسازد، عبارت است از تحریف روح دین و استفاده ابزاری از شریعت برای توجیه رفتارهای سرکوبگرانه.
۱. توهین به روح شریعت
- شریعت، مجموعهای از احکام خشک نیست؛ بلکه مملو از رحمت، عدالت، کرامت انسانی و حمایت از مظلومان است.
- ظلم به زنان به نام دین، در حقیقت خیانت به جوهر شریعت است همچون کسی که با لباس قاضی، حکم ظالمانه صادر کند.
۲. بدنامسازی چهرهی دین
- بازداشت زنان توسط مردان نامحرم، بدون پشتوانهی فقهی روشن، نهتنها خلاف عرف و شرع است، بلکه چهرهی دین را در نگاه مردم تیره میسازد.
- وقتی دین ابزار ظلم شود، ایمان در دلها رنگ میبازد. و این، به تعبیر سیاف، بزرگترین جفا به خود دین است.
۳. مسئولیت اخلاقی و فقهی علما
- اعتراض سیاف، نقدی است بر سکوت یا توجیهگری برخی علما در برابر ظلم.
- اگر عالم دینی نتواند از مظلوم دفاع کند و در برابر ستم بایستد، خیانت کرده نهتنها به انسان، بلکه به جایگاه شریعت.
سخنان استاد سیاف فراتر از نقد سیاسی، یک فریاد اخلاقی است برای احیای کرامت انسانی در سایهی شریعت. او هشدار میدهد که اگر دین، پوششی برای ظلم شود، نهتنها انسان، بلکه حقیقت خودِ دین قربانی میگردد. دفاع از زنان، در این نگاه، نه یک موضعگیری اجتماعی، بلکه حراست از جوهر رحمت و عدالت الهی است.