ندای کابل
عنوان: پایه های لرزان توافق حکومت پاکستان و طالبان! بعد از چند روز درگیری خونین مرزی و حملات هوایی پاکستان بر شهرهای افغانستان از جمله کابل و قندهار، ابتدا آتش بس و سپس توافقنامۀ صلح بین دو کشور با اشراف قطر و ترکیه به امضای وزیر دفاع پاکستان و طالبان رسید و قطعنامۀ پایانی از سوی دولت قطر همگانی شد. بنیادهای لرزان توافقنامه در قطعنامۀ پایانی ابتدا از توافق مرزی و همکاری مرزی بین پاکستان و طالبان نام برده شده بود که به معنای توافق طالبان با مرز دو کشور است. اما بعد از توافق اظهارات ملا یعقوب وزیر دفاع طالبان مبنی بر اینکه از خط دیورند در مذاکرات بحثی به میان نیامده، قطعنامۀ پایانی نیز اصلاح شد و از همکاری در مبارزه با تروریزم سخن گفته شد که تغییر زیادی را نشان میدهد. ابهام در مبنای توافق در قطعنامه اصلاحی از توافق بر همکاری در مبارزه با تروریزم یاد شده و منظور پاکستان به طور معین تی تی پی است که طالبان طبق این توافق باید آنها را به پاکستان تحویل دهد. در حالیکه چنین کاری نه در قدرت طالبان است و نه میل و اراده طالبان آن را می خواهد. زیرا طالبان مهاجرین پاکستانی را پناه داده و شهرک رهایی برایشان می سازد و آنها را در مناطق مختلف افغانستان ساکن می کند، چطور آنها را به پاکستان تحویل میدهد؟ ملایعقوب ریس هیات نمایندگی طالبان بعد از توافق هم گفت که تی تی پی گروه تروریستی نیست و آنها مجاهدین اند. اصرار دو طرف بر پیروزی در جنگ همین ادعاهای دو طرف بر پیروزی در جنگ نشان میدهد، که این توافق چندان پایه های محکمی ندارد و احتمال درگیری مرزی دوباره نیز وجود دارد. زیرا ریشۀ بحران که همان «بحران مرزی دیورند» و «حمایت طالبان از تی تی پی» است، همچنان لاینحل باقی مانده است و توافق روی چه چیزی حاصل شده معلوم نیست. پس در نتیجه جنگ احتمالا دوباره مشتعل خواهد شده زیرا برخی از جناحهای دو طرف از جنگ منتفع می شوند و جابجایی و انتقال پشتونها به افغانستان نیز هدفی می تواند باشد که هر دو طرف از آن نفع می برند و این مسأله در جنگ بیشتر قابل تحقق است زیرا توجه افکار عمومی معطوف جنگ می شود.
