ندای کابل
خبرگزاری تاس گزارش داده است که طالبان برای نخستین بارنمایندگانی را به نشست بین‌المللی نمایندگان عالی‌رتبه مسائل امنیتی، که از ۲۷ تا ۲۹ می در مرکز ملی روسیه برگزار می‌شود، اعزام خواهند کرد.
دفتر مطبوعاتی شورای امنیت روسیه تأیید کرده که این اجلاس برای نخستین بار با حضور نمایندگان رهبری جدید کابل برگزار می‌شود.
در بیانیه شورا آمده است که چالش‌ها و تهدیدهای امنیتی معاصر ماهیتی فرامرزی و جهانی دارند و هیچ کشوری به تنهایی یا به‌صورت دوجانبه قادر به مقابله با آنها نیست. به همین دلیل، سازمان‌ها و انجمن‌های کشورهای جنوب و شرق جهان در سال‌های اخیر نقشی فزاینده در نظام امنیتی بین‌المللی ایفا کرده‌اند.
در چارچوب سیزدهمین نشست بین‌المللی نمایندگان عالی‌رتبه مسائل امنیتی، مذاکرات چندجانبه غیررسمی میان نمایندگان انجمن کشورهای جنوب شرقی آسیا (آسه‌آن)، بریکس، سازمان همکاری شانگهای و کشورهای مستقل مشترک‌المنافع برگزار خواهد شد. پنجمین نشست رؤسای هیئت‌های نمایندگی آسه‌آن نیز از دیگر رویدادهای این اجلاس است.
شورای امنیت روسیه تأکید کرده است که بازیگران منطقه‌ای تمایلی به تبدیل شدن به صحنه رویارویی میان قدرت‌های بزرگ ندارند و به دنبال ایفای نقش فعال در ایجاد نظام امنیتی عادلانه و تفکیک ناپذیرهستند. همچنین، همکاری کشورهای جنوب شرقی آسیا با روسیه در مسائل امنیتی تقویت خواهد شد. افزون بر این، جلسات غیررسمی میان هیئت‌های نمایندگی کشورهای عضو بریکس، سازمان همکاری شانگهای و کشورهای مستقل مشترک‌المنافع نیز در حاشیه این نشست برگزار خواهد شد.
تحلیل خبر:
حضور رسمی طالبان در نشست‌های امنیتی بین‌المللی نشان‌دهنده تلاش این گروه برای کسب مشروعیت دیپلماتیک در سطح جهانی است. دعوت از طالبان به این اجلاس، به‌ویژه از سوی روسیه، می‌تواند گامی در جهت پذیرش آنان به عنوان بازیگری در معادلات منطقه‌ای تلقی شود.
همچنین، تأکید بر نقش سازمان‌های چندجانبه مانند بریکس، سازمان همکاری شانگهای و آسه‌آن نشان‌دهنده گرایش کشورهای شرق و جنوب جهان به همکاری امنیتی مستقل از بلوک‌های غربی است. روسیه نیز می‌کوشد از طریق این مکانیسم‌های چندجانبه، نفوذ خود را در مسائل امنیتی جهانی تثبیت کند.
از سوی دیگر، عدم تمایل کشورها به تبدیل شدن به صحنه رویارویی میان قدرت‌های بزرگ نشان‌دهنده نگرانی درباره افزایش تنش‌های ژئوپلیتیکی در آسیا است. سیاست امنیتی روسیه در این نشست می‌تواند رویکردی در جهت ایجاد یک نظم امنیتی جایگزین در مقابل نفوذ غرب باشد.
