خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان، گفته است که طالبان و اسراییل تنها رژیمهایی بودند که از حملات هند علیه اسلامآباد حمایت کردند.
شبکه خبری «جیونیوز» روز یکشنبه، ۲۸ ثور، به نقل از خواجه آصف گزارش داده است که پاکستان سالها برای حمایت از طالبان، فشارها و اتهامهای جهانی را تحمل کرده است.
وزیر دفاع پاکستان افزوده است: «این سخنان از من نیست، بلکه از پراوین ساهنی است، یکی از صداهای معتبر رسانهای هند».
خواجه آصف به نقل از این روزنامهنگار مدعی شده است که طالبان و اسراییل از حمله «سندرو» علیه پاکستان حمایت کردهاند.
نگاهی به روابط پاکستان و طالبان
پاکستان برای سالها از طالبان حمایت کرده و هزینههای سنگینی را برای این حمایت متحمل شده است. از نقش این کشور در شکلگیری طالبان در دهه 1990 گرفته تا حفظ روابط با این گروه پس از حمله آمریکا به افغانستان در سال 2001، همواره نوعی ارتباط استراتژیک میان دو طرف وجود داشته است. اما در سالهای اخیر، این روابط با چالشهای جدی مواجه شده است.
یکی از مهمترین تنشها، فعالیتهای «تحریک طالبان پاکستان» (TTP) است که تهدید بزرگی برای امنیت داخلی پاکستان محسوب میشود. اسلامآباد بارها از طالبان افغانستان خواسته تا این گروه را مهار کند، اما تا کنون اقدام موثری انجام نشده است. در نتیجه، پاکستان اکنون با بحران امنیتی مواجه شده که از سوی گروهی نشأت گرفته که روزی خود حامی آن بوده است.
همسویی طالبان و هند؛ تهدیدی برای پاکستان؟
روابط هند و طالبان در این اواخر دچار تغییراتی شده است، از جمله سفر مخفیانه ملا محمد ابراهیم صدر، معاون وزیر داخله طالبان به هند. این مساله نگرانیهایی را در اسلامآباد به وجود آورده است. نزدیکی طالبان به هند میتواند موقعیت استراتژیک پاکستان را تضعیف کند، زیرا این کشور در صورت همسویی افغانستان و هند، عمق استراتژیک خود را از دست خواهد داد و بهطور کامل محاصره خواهد شد.
این وضعیت باعث شده که برخی تحلیلگران گمانهزنی کنند که پاکستان ممکن است از گروههای مخالف طالبان حمایت کند. این کشور سابقه حمایت از گروههای مختلف در افغانستان را دارد؛ از جمله حمایت از مجاهدین در دوران جنگ شوروی و بعدها از طالبان در دهه 1990.
گزینههای اسلامآباد؛ انتخابی سخت میان امنیت و سیاست
پاکستان برای مقابله با این تهدیدات ، دو گزینه اساسی دارد:
- حمایت از رهبران مجاهدین سابق که تجربه نظامی و نفوذ منطقهای دارند.
- حمایت از گروههای مسلح جدید که بتوانند فشار بیشتری بر طالبان وارد کنند.
اگرچه پاکستان در سالهای اخیر تلاش کرده است که از حمایت مستقیم گروههای تروریستی فاصله بگیرد، اما فشارهای امنیتی و سیاسی ممکن است این کشور را مجبور کند تا استراتژیهای جدیدی اتخاذ کند. از آنجایی که گزینه اول مهره های سوخته اند، اتخاذ استراتژی دوم از سوی پاکستان محتمل تر به نظر می رسد.
پاکستان در موقعیتی حساس قرار دارد و باید بین حفظ روابط با طالبان و تأمین امنیت داخلی خود، تعادلی دقیق برقرار کند. در حالی که تهدیدات از سوی تحریک طالبان پاکستان ادامه دارد، نزدیکی طالبان به هند میتواند موجب تغییرات بزرگی در سیاست منطقهای شود. اینکه آیا پاکستان به سمت حمایت از مخالفان طالبان حرکت خواهد کرد، هنوز مشخص نیست، اما تحولات آینده منطقه نقش کلیدی در تعیین مسیر این کشور ایفا خواهد کرد.